زغارو. [ زَ رَ / رو ] ( اِ ) خانه فواحش و قحبه خانه را گویند. ( برهان ). جنده خانه. قحبه خانه. خانه فواحش.( ناظم الاطباء ). ژَغارو خانه ای که در آن زنان بدکاره بکار پردازند. فاحشه خانه. ( فرهنگ فارسی معین ). قحبه خانه بود. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 420 ) : از قحبه و گنده خانه احمد طی ماند بزغار و در کنده ری.
منجیک ( از لغت فرس ایضاً ).
فرهنگ عمید
خانه ای که در آن زنان بدکار به سر می برند، فاحشه خانه، قحبه خانه.
