زعله

لغت نامه دهخدا

( زعلة ) زعلة. [ زَ ل َ ] ( ع ص ، اِ ) آنکه در یک سال بچه دهد و در سال دوم نه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). که در یک سال بچه دهد و در سال دوم ندهد. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). ماده ای که در یک سال بچه دهد و در سال دوم ندهد.( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و در تکملة بالضم ، زُعلَة. ( از اقرب الموارد ). || شترمرغ ماده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). لغتی است در صعلة. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس