زعفوق. [ زُ ] ( ع ص ) بدخوی. تندمزاج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). بدخوی. ج ، زَعافِق. ( از اقرب الموارد ). مرد بدخوی. ج ، زعافیق و در شعر زعافق نیز گفته اند. ( ناظم الاطباء ).
