زعفران بار

لغت نامه دهخدا

زعفران بار. [ زَ ف َ ] ( نف مرکب ) شادی آور. مطبوع. خوشبوی :
آبش ز لطافت انگبین وار
بادش ز نشاط زعفران بار.
( از ترجمه محاسن اصفهان ص 10 ).

فرهنگ فارسی

شادی آور مطبوع و خوشبوی

پیشنهاد کاربران

بپرس