زشتار

لغت نامه دهخدا

زشتار. [ زِ ] ( ص مرکب ) گستاخ. بدگوی. ( ناظم الاطباء ). کلام فحش. زشتگو. ( آنندراج ).

بدگو، گستاخ.

زُشتار = برهنگی