زشت سیرتی

لغت نامه دهخدا

زشت سیرتی. [ زِ رَ ] ( حامص مرکب ) گستاخی. بی ادبی. زشت کرداری. ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده قبل ، زشت و دیگر ترکیبهای آن شود.

فرهنگ فارسی

گستاخی بی ادبی و زشت کرداری

پیشنهاد کاربران

بپرس