زرین غطا. [ زَرْری غ ِ ] ( اِ مرکب ) پرده و پوشش زرین. پوشش زربفت.- خسرو زرین غطا ؛ کنایه از خورشید است : خادم این جمع دان و آب ده دستشان قبه ازرق شعار خسرو زرین غطا.خاقانی ( دیوان چ سجادی ص 36 ).