زریع
لغت نامه دهخدا
زریع. [ زَ ] ( ع ص ، اِ ) آماده و لایق برای کاشتن و زراعت کردن. ( ناظم الاطباء ). || عذی. کشت دشتی که از باران آب خورد و «کل ناعم زریع» تشبیه است به آن. ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید