زریز

لغت نامه دهخدا

زریز. [ زَ ] ( ع ص ) سبک و پاکیزه. عاقل. استواررای. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء )( از اقرب الموارد ). زیرک. هوشمند. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

زَریز برپایهٔ مزدیسنا نام یکی از دیوها از دیوهای کماله آفریده اهریمن می باشند. نام او همراه با تریز دو در ادبیات زرتشتی پیوسته با هم می آید. تریز دشمن خرداد و زریز دشمن امرداد می باشند.
تریز در پهلوی tariz و در اوستا - taurvay به معنای تارومارکننده است. زریز نیز در پهلوی zariz و در اوستایی - zairik و معنای زردرنگ می دهد.
... [مشاهده متن کامل]

• مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ پنجم، پاییز ۱۳۸۴، نشر آگه. شابک ۹۶۴−۳۲۹−۰۰۹−۳
• مقاله های دارای پیوند نیازمند ابهام زدایی از مارس ۲۰۲۱
• اسطوره شناسی ایرانی
• دائواها
• ایزدان مزدیسنا
• صفحه های دارای تابع تجزیه گر آرایش عدد با آرگومان غیرعددی
• همه مقاله های دارای پیوند نیازمند ابهام زدایی

زریز
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/زریز_(دیو)