زرگیا

لغت نامه دهخدا

زرگیا. [ زَ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است چون زر، در هندوستان روید. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 19 ). نام رستنیی که برنگ زرد باشد. ( آنندراج ). گیاهی هندی و طلایی رنگ. ( ناظم الاطباء ). زرگیاه. قارچهای ذره بینی به رنگ زرد که بر سنگ و آجر و پوست درخت و دیگر چیزها روید. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
ز کافور و ز عود بد هر درخت
همه زرگیا رسته بر سنگ سخت.
اسدی ( لغت فرس چ اقبال ص 19 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس