زرکوفت

لغت نامه دهخدا

زرکوفت. [ زَ ] ( ن مف مرکب ) ملمع. ( ناظم الاطباء ). زرکوبی شده. چیزی که روی آن را تذهیب کرده باشند زینت را :
شدم عذرگویان بر شخص عاج
به کرسی زرکوفت بر تخت ساج.
سعدی ( بوستان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس