زرکوب تبریزی ابوبکر

زَرکوب تبریزی، ابوبکر ( ـ۷۱۲ق)
شاعر و عارف ایرانی. خواندمیر او را درشمار بزرگان روزگار ایلخانی ارغون آورده است. سعدالدین حمویه استاد و پیر او بود. خواجه رشید الدین فضل الله نیز با وی نامه نگاری می کرد. زرکوب در همۀ زندگی درویش وار زیست و در این باره ابیات مشهوری دارد. از وی اشعاری پراکنده به یادگار مانده است که برخی از آن ها را به خطا به نجم الدین کبری نسبت داده اند. در میان این اشعار، ترجیع بندی صدبیتی و قصیده ای بلند در فتوت از او به چشم می خورد. تنها اثر به جامانده از او یک فتوت نامه در دو بخش است که بخش یکم آن در سه فصل و بخش دوم آن در چهار باب است. این فتوت نامه در ضمنِ رسایل جوانمردان، که مجموعۀ هفت فتوت نامه است، به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۲ش).