زرکشی

لغت نامه دهخدا

زرکشی. [ زَ ک َ ] ( اِخ ) محمدبن عبداﷲبن بهادر زرکشی فقیه شافعی. وی در اصل ترک بود ولی در مصر متولد شد و وفات یافت ( 745 - 794 هَ. ق. ). تصانیف فراوانی در فنون دارد، از آن جمله است : الدیباج فی توضیح المنهاج ، مجموعة، المنثور. ( از اعلام زرکلی ج 3 ص 933 ). رجوع به معجم المطبوعات شود.

فرهنگ فارسی

محمد بن عبدالله ابن بهادر زرکشی فقیه شافعی . وی در اصل ترک بود و در مصر متولد شد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بدرالدین محمد بن بهادر بن عبدالله زرکشی (منهاجی)، (۷۴۵-۷۹۴ق) اهل مصر که فقیهی شافعی، مفسر، اصولی، محدث و ادیب بود.
کتاب معروف او در علوم قرآنی کتاب البرهان فی علوم القرآن است. او در این کتاب با استقصاء کاملی از فنون و علوم قرآن، کتاب خود را در ۴۷ فصل جمع آوری کرد که هر فصلی فنی و علمی از فنون و علوم قرآنی را مورد کنکاش قرار داده است و در مورد هر کدام مطالب مورد نیاز را گرد آورده است. او گوی سبقت از پیشینیان برد و برای آیندگان الگویی گرانبها و کم نظیر ارائه کرد.
استادان
جمال الدین اسنوی ، سراج الدین بلقینی .
آثار علمی
الاتقان فی تفسیرالقرآناعلام الساجدبحرالمحیطتشنیف المسامعالتنقیحزهرالعریشسلاسل الذهبلقطه العجلانالبحرشرح التنبیهشرح جمع الجوامعشرح علوم الحدیثالدیباجمجموعهالمنثورخبایا الزوایاالبرهان فی علوم القرآن
منبع
...

پیشنهاد کاربران

بپرس