زرومند

اما معنی کلمه مندچنین آمده
مند
لغت نامه دهخدا
مند. [ م َ ] ( پسوند ) یعنی خداوند، با کلمه ٔ دیگر ترکیب کنند و تنها مستعمل نشده چون مستمند و دردمند و روزی مند و آزمند و آه مند. ( فرهنگ رشیدی ) . به معنی صاحب و خداوند باشد و بیشتر در آخر کلمات آید، همچو دولتمند؛ یعنی صاحب دولت و ارجمند؛ یعنی صاحب و خداوند قدر و قیمت و حاجتمند و دردمند هم از این قبیل است به معنی صاحب درد و غمناک . ( برهان ) ( آنندراج ) . از جمله حروفی است که همیشه به آخر اسم ملحق می گردد و معنی دارایی و خداوندی به آن می دهد، مانندارجمند؛ یعنی خداوند قدر و قیمت و حاجتمند؛ یعنی صاحب حاجت و محتاج و دردمند؛ یعنی دارای درد و خردمند؛یعنی دارای خرد و عقل .
پس ترکیب این دو کلمه ، یعنی جایی که زالو زیاد دارد و لزومی ندارد که ما آنرا زلوبند بخوانیم زیرا زرو از زالو قدیمی تر است و چون بندی هم در کار نیست و فقط سلخ آبی است پس همان پسوند مند بهتر است لذا بهتر است ما آنرا همانطور که گذشتگانمان زرومند گفته اند زرومند بنامیم