زروغ. [ زَ / زُ] ( اِ ) آروغ. ( از جهانگیری ) ( از آنندراج ) ( از انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ). آروغ و آن بادی باشد که با صدا از راه گلو برآید. ( از برهان ). در جهانگیری آورده و در رشیدی گفته که این تصحیف است و اصل آروغ بفتح است ، چنانکه نوری جامی گفته... ( آنندراج ) ( انجمن آرا ).
