زرنوقان. [ زُ / زَ ] ( ع اِ ) در دیوارچه دو طرف چاه که نعامه بروی نهند و آن چوبی باشد که بکره را آویزند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
