زرنت. [ زَ رَ ] ( ص ) پیر و فرتوت و شکسته. در فرهنگ ایران باستان آرد: واژه هایی از این بنیاد ( زال ، زر ) در اوستا بسیار است چون زئورون و زئیرین که در هر دو صفت است بمعنی فرتوت و شکسته. زرنت در سانسکریت جرنت بهمین معنی است. ( فرهنگ ایران باستان صص 312 - 313 ). رجوع به زال و زر شود.
