زرفه ای

زفره ای
از گویش های مرکزی جنوب شرقی رایج در زفره. زفره ای با اردستانی پیوند نزدیک دارد. صامت های این گویش همان صامت های زبان فارسی است. زفره ای فاقد تمایز جنس دستوری است. نشان نکره، -i در انتهای اسم است. پسوند اشاره (معرفه) -e است. مضاف الیه هم با کسره و هم بدون آن، پس از مضاف می آید. ضمیر انعکاسی: xoy- و xow. زفره ای فاقد پیشوند نمود استمرار است و پیشوند التزامی آن be-ست. چند واژۀ گویش زفره ای: kuve «سگ» و tüew «روباه».
50010800