زرغونی. [زَ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) زرگونی. در پزشکی قدیم داروو معجونی است مرکب که در قوام قند ادویه را باریک کرده می آویزند. و آن پشت و گرده را قوت دهد و منی را بیفزاید. ( فرهنگ فارسی معین ) ( غیاث اللغات ) ( از آنندراج ). و این مخفف زرگونی است چه آن رنگ و رو را مثل زر، سرخ و روشن می نماید. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به زرعونی و زرگون شود.
