زرعگه

لغت نامه دهخدا

زرعگه. [ زَ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) زرعگاه :
در آن زرعگه کشتزاری شگرف
نوازش گرفته ز باران و برف.
نظامی.
رجوع به زرع و ماده قبل شود.

پیشنهاد کاربران