زرر. [ زَ رَ ] ( ع مص ) ستم کردن. افزونی جستن بر کسی. والفعل من سمع، یقال : زرر فلان ؛ اذا تعدی علی خصمه. ( منتهی الارب ). ستم کردن و افزونی جستن بر کسی و تعدی نمودن برکسی. ( ناظم الاطباء ). || عاقل شدن بعد گولی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به زَرّ شود.
