زردهی. [ زَ دِ ] ( حامص مرکب ) زر دادن. عمل زرده. زربخشی : خورشید راسخی چو تو دانند مردمان خورشید با تو کرد نیارد برابری تو زردهی به زایر و خورشید زر کندچون نام زردهی نبود نام زرگری.فرخی ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 382 ).