زَرده بَر یا زَردبَر یا پلنگ موش ( نام علمی: Vormela peregusna ) ، پستاندار کوچکی است از خانوادهٔ راسویان ( Mustelidae ) ، زیرخانوادهٔ راسوئیان ( Mustelinae ) . این جانور در زیستگاه های بیابانی، نیمه بیابانی، مناطق استپی، بوته زارها و خارستان ها زندگی می کند، از مناطق کوهستانی پرهیز می کنند و در مزارع کشاورزی هم دیده شده اند.
... [مشاهده متن کامل]
منطقه محل سکونت آن ها در جنوب شرق اروپا، غرب آسیا و آسیای میانه است و شامل کشورهای، بلغارستان، رومانی، یوگسلاوی، گرجستان، ارمنستان، ترکیه، لبنان، اردن، اسرائیل، فلسطین، صحرای سینای مصر، ایران، افغانستان، پاکستان، مغولستان، غرب و شمال چین، قزاقستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و قرقیزستان می شود.
طعمه های این جانور جوندگان مختلف همچون سنجاب زمینی، همستر ارمنی، جربیل بزرگ، جرد لیبی، ولها، موش خانگی، به همراه انواع کوچکتر پرندگان، خرگوش صحرایی، مارمولک ها، ماهی ها، قورباغه، حلزون و حشرات ( سوسک ها و جیرجیرک ها ) و همین طور میوه ها و علف هاست. مواردی از گرفتن پرندگان اهلی کوچک مانند جوجه و کبوتر و سرقت گوشت های دودی و پنیر هم از آن ها مشاهده شده است. آنها معمولاً از سوراخ های جوندگان بزرگی چون جربیل بزرگ، جرد لیبی و سنجاب زمینی را که طعمه های اصلیشان هم هستند به عنوان لانه استفاده می کنند.
این حیوان در سال ۱۹۹۶ در رده حفاظتی کمترین نگرانی قرار داشت اما به دلیل ۳۰ درصد کاهش جمعیت در ده سال اخیر اکنون در رده حفاظتی آسیب پذیر قرار گرفته است. نابودی زیستگاه ها از طریق کشاورزی و از بین رفتن طعمه ها با سموم جونده کش مهم ترین دلایل در خطر گرفتن نسل این جانور هستند.
این جانور ۲۹ تا ۳۵ سانتیمتر طول دارد و وزن آنها بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ گرم است. آنها بیشتر در گرگ ومیش صبح و غروب فعالند تا هم به طعمه های روزگرد ( مثل جربیل و سنجاب زمینی و پرندگان ) و هم به طعمه های شب گرد ( بیشتر جوندگان دیگر و حشرات ) دسترسی داشته باشند.
... [مشاهده متن کامل]
منطقه محل سکونت آن ها در جنوب شرق اروپا، غرب آسیا و آسیای میانه است و شامل کشورهای، بلغارستان، رومانی، یوگسلاوی، گرجستان، ارمنستان، ترکیه، لبنان، اردن، اسرائیل، فلسطین، صحرای سینای مصر، ایران، افغانستان، پاکستان، مغولستان، غرب و شمال چین، قزاقستان، ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و قرقیزستان می شود.
طعمه های این جانور جوندگان مختلف همچون سنجاب زمینی، همستر ارمنی، جربیل بزرگ، جرد لیبی، ولها، موش خانگی، به همراه انواع کوچکتر پرندگان، خرگوش صحرایی، مارمولک ها، ماهی ها، قورباغه، حلزون و حشرات ( سوسک ها و جیرجیرک ها ) و همین طور میوه ها و علف هاست. مواردی از گرفتن پرندگان اهلی کوچک مانند جوجه و کبوتر و سرقت گوشت های دودی و پنیر هم از آن ها مشاهده شده است. آنها معمولاً از سوراخ های جوندگان بزرگی چون جربیل بزرگ، جرد لیبی و سنجاب زمینی را که طعمه های اصلیشان هم هستند به عنوان لانه استفاده می کنند.
این حیوان در سال ۱۹۹۶ در رده حفاظتی کمترین نگرانی قرار داشت اما به دلیل ۳۰ درصد کاهش جمعیت در ده سال اخیر اکنون در رده حفاظتی آسیب پذیر قرار گرفته است. نابودی زیستگاه ها از طریق کشاورزی و از بین رفتن طعمه ها با سموم جونده کش مهم ترین دلایل در خطر گرفتن نسل این جانور هستند.
این جانور ۲۹ تا ۳۵ سانتیمتر طول دارد و وزن آنها بین ۳۰۰ تا ۷۰۰ گرم است. آنها بیشتر در گرگ ومیش صبح و غروب فعالند تا هم به طعمه های روزگرد ( مثل جربیل و سنجاب زمینی و پرندگان ) و هم به طعمه های شب گرد ( بیشتر جوندگان دیگر و حشرات ) دسترسی داشته باشند.
