زردشت بهرام پژدو

دانشنامه آزاد فارسی

زردشت بهرام پَژدو ( ـ بعد از ۶۷۷ق)
شاعر و موبد زردشتی قرن ۷ق/۱۳م. زردشت، فرزندِ بهرام ِ پژدو، شاعر، هیربد، منجم و شاعر دوزبانه (پهلوی و دری)، سُرایندۀ مثنوی ۳۳۰بیتی بهاریه، به روایتی در خواف و به روایتی دیگر در ری زاده شد و احتمالاً تا عهد هلاکو خان و پسرش اباقاخان در قید حیات بود. از زردشت بهرام پژدو چند منظومۀ فارسی برجای مانده است، که هرچند ارزش شعری والا ندارد، اما به لحاظ دارابودن واژه های فراوان پهلوی و روایت های زردشتی، اهمیت بسیار دارد. مهم ترین اثر او زراتشت نامه (زردشت نامه) در ۱۵۷۰ بیت، بر وزن شاهنامه، متضمن سرگذشت افسانه آمیز زردشت پیامبر و ظهور سوشیانت (موعود زردشتی) است. اثر مهم دیگرش ترجمۀ منظوم ارداویراف نامه است. داستان شاهزادۀ ایران زمین و عمر خطاب در ۵۵۸ بیت، کتاب دیگر اوست.

پیشنهاد کاربران

بپرس