زرتشت بهرام پژدو
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
زَرتُشت بهرامِ پَژدو از شاعران زرتشتی است که در قرن هفتم و در دوران حکومت ایلخانیان زندگی می کرده است. پدرش بهرام پژدو از اهالی کرمان بود . او آثاری با موضوعات زردشتی نوشته است.
زرتشت پسر بهرام پسر پژدو است که در قرن هفتم هجری می زیسته است و خاندان وی از مردم روستای بیژن آباد خواف خراسان اما مقیم ری بوده اند، همچنان که کیخسرو بن دارا که زرتشت بهرام او را ( باب ) خود می خواند و ظاهراً سمت استادی و ارشادی او را داشته از افراد خاندانی از خاندان های مهم ری بوده است و نیز کیکاوس بن کیخسرو که موضوع زراتشت نامه را به زرتشت پسر بهرام القاء کرده است از همین شهر بوده است. بهرام پژدو ( پدر زرتشت ) نیز شاعر و پزشک و ادیب و اخترشناس و هیربد و دری دان و پهلوی خوان بوده است و آثاری از وی بر جای مانده.
... [مشاهده متن کامل]
زرتشت، در کرمان دین دبیری و علوم شرعی زرتشتی و نجوم و حساب را فراگرفت و به شاعری پرداخت. زرتشت کتاب ارداویراف نامه را از پهلوی به فارسی منظوم برگرداند و پس از آن مجموعه ای از اشعار پدرش را در کتابی به نام بهاریات گرد آورد. دیگر منظومه ای که زرتشت بهرام پژدو سروده است، مثنوی چنگرنگهاچه است که در آن سراینده مباحثه زرتشت با چنگرنگهاچه هندو و پیروزی زرتشت را روایت می کند.
ری میانه های سده هشتم میلادی یک شهر بی اهمیت ولایتی بیش نبود و عظمت پیشین را از دست داده بود. از آغاز این قرن ری صحنه اغتشاشات و اختلافات مذهبی گشته بود و دچار کلیه مصائبی بود که تعصب پیروان فرق و مذاهب مختلف به بار می آورد. در کوی و برزن آن حنفیان - شافعیان و شیعیان درگیر بودند، تا در سال ۱۲۲۰ میلادی در عهد سلطنت غازان خان یغماگران فاتح مغول این شهر را ویران کردند. در میان این درگیری ها جماعت قلیلی زردشتی به سختی روزگار می گذراندند و در حفظ بقایای روایات و سنت های دینی خود می کوشیدند. آنچه که زرتشت بهرام از اغتشاشات سیاسی شهر خود مشاهده کرده در بعضی ابیات او به خوبی بازتاب یافته است.
اما آثار زرتشت بهرام یکی زراتشت نامه است و موضوع آن معجزات پیش از زادن و زمان خردسالی زرتشت پیغمبر و داستان هایی از زندگانی وی و رسیدنش به درگاه کی گشتاسب و برتری و غلبه یافتن بر حکمای دربار این پادشاه و هزاره او و قیام هوشیدر و روی کار آمدن بهرام ورجاوند و پایان هزاره او است.
نظم این منظومه را که دارای ۱۹۷۰ بیت است ( ظاهراً پنج بیت آخر آن از ناسخ باشد ) در روز آذر ( روز نهم ) از ماه آبان سال ۶۴۷ یزدگردی برابر ۹۷۷ هجری و ۱۲۷۸ میلادی آغاز کرده و دوروزه به پایان برده است.
زرتشت پسر بهرام پسر پژدو است که در قرن هفتم هجری می زیسته است و خاندان وی از مردم روستای بیژن آباد خواف خراسان اما مقیم ری بوده اند، همچنان که کیخسرو بن دارا که زرتشت بهرام او را ( باب ) خود می خواند و ظاهراً سمت استادی و ارشادی او را داشته از افراد خاندانی از خاندان های مهم ری بوده است و نیز کیکاوس بن کیخسرو که موضوع زراتشت نامه را به زرتشت پسر بهرام القاء کرده است از همین شهر بوده است. بهرام پژدو ( پدر زرتشت ) نیز شاعر و پزشک و ادیب و اخترشناس و هیربد و دری دان و پهلوی خوان بوده است و آثاری از وی بر جای مانده.
... [مشاهده متن کامل]
زرتشت، در کرمان دین دبیری و علوم شرعی زرتشتی و نجوم و حساب را فراگرفت و به شاعری پرداخت. زرتشت کتاب ارداویراف نامه را از پهلوی به فارسی منظوم برگرداند و پس از آن مجموعه ای از اشعار پدرش را در کتابی به نام بهاریات گرد آورد. دیگر منظومه ای که زرتشت بهرام پژدو سروده است، مثنوی چنگرنگهاچه است که در آن سراینده مباحثه زرتشت با چنگرنگهاچه هندو و پیروزی زرتشت را روایت می کند.
ری میانه های سده هشتم میلادی یک شهر بی اهمیت ولایتی بیش نبود و عظمت پیشین را از دست داده بود. از آغاز این قرن ری صحنه اغتشاشات و اختلافات مذهبی گشته بود و دچار کلیه مصائبی بود که تعصب پیروان فرق و مذاهب مختلف به بار می آورد. در کوی و برزن آن حنفیان - شافعیان و شیعیان درگیر بودند، تا در سال ۱۲۲۰ میلادی در عهد سلطنت غازان خان یغماگران فاتح مغول این شهر را ویران کردند. در میان این درگیری ها جماعت قلیلی زردشتی به سختی روزگار می گذراندند و در حفظ بقایای روایات و سنت های دینی خود می کوشیدند. آنچه که زرتشت بهرام از اغتشاشات سیاسی شهر خود مشاهده کرده در بعضی ابیات او به خوبی بازتاب یافته است.
اما آثار زرتشت بهرام یکی زراتشت نامه است و موضوع آن معجزات پیش از زادن و زمان خردسالی زرتشت پیغمبر و داستان هایی از زندگانی وی و رسیدنش به درگاه کی گشتاسب و برتری و غلبه یافتن بر حکمای دربار این پادشاه و هزاره او و قیام هوشیدر و روی کار آمدن بهرام ورجاوند و پایان هزاره او است.
نظم این منظومه را که دارای ۱۹۷۰ بیت است ( ظاهراً پنج بیت آخر آن از ناسخ باشد ) در روز آذر ( روز نهم ) از ماه آبان سال ۶۴۷ یزدگردی برابر ۹۷۷ هجری و ۱۲۷۸ میلادی آغاز کرده و دوروزه به پایان برده است.
