زربین
/zarbin/
فرهنگ اسم ها
معنی: سرو کوهی
برچسب ها: اسم، اسم با ز، اسم دختر، اسم فارسی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
در شیر کوه است و در رامیان و منجیل آنرا سور گویند سرو کوهی
فرهنگ عمید
گویش مازنی
دانشنامه آزاد فارسی
گونه ای سرو با نام علمی (Cupressus sempervirens). این گیاه، درختی مرتفع، به ارتفاع تا ۵۰ متر، دارای برگ های فلسی همپوش متقابل متلاقی، گل های تک جنس، مخروط های نر استوانه ای و مخروط های ماده سرانجام چوبی شونده می باشد. این گونه در ایران دو واریته به نام های زربین و سرو شیرازی دارد. رویشگاه طبیعی این درخت، مازندران است ولی هم اکنون در بسیاری از نقاط کاشته می شود.
wikijoo: زربین
پیشنهاد کاربران
زربین، سرو ( نام علمی: Cupressus sempervirens ) گونه ای از درختان همیشه سبز، از دسته مخروطیان ( Pinophyta ) ردهٔ ناژویان ( Pinopsida ) ، راستهٔ کاجیان ( Pinales ) ، تیرهٔ سروها ( Cupressaceae ) ، سردهٔ سرو ناز ( Cupressus ) است.
... [مشاهده متن کامل]
زربین درختی است کندرشد، سوزنی برگ، همیشه سبز، به ارتفاع ۳۰–۲۰ متر، مخروطی شکل، دارای گل های مخروطی لیمویی رنگ که در اواسط بهار شکفته می شوند. زربین از قسمت های برگ، جوانه، گل آذین، پوست و میوه که از فندق درشت تر است، تشکیل شده است. پوست شاخه های جوان این درخت، سبز تیره تا روشن و در یک ساله ها قهوه ای روشن تا قرمز است، اما در چند ساله ها به رنگ قهوه ای تیره، صاف یا پولکدار است. همچنین پوست تنه درخت الیاف دار و شیارهای آن به صورت شبکه ای درهم رفته، چروکیده و عمیق است. «سرو زربین» درخاک عمیق گلدانی ( باغچه ای ) – آهکی و در آب و هوای معتدل مدیترانه ای رشد می کند. نیاز آبی کم تا متوسط دارد یعنی مقاوم به خشکی است. این درختان نسبت به هرس و قطع شاخه های جوان وانتهایی حساسند. کوتاه سخن، زربین درختی بردبار، کم نیاز، کاملاً روشنایی پسند و آهک دوست است.
تکثیر زربین با تخم، در اسفند ماه یا قلمه در خاک شنی، در شهریور ماه و در گلخانه صورت می گیرد. سرو زربین در سن ۱۰سالگی شروع به تولید مخروط و تخم می کند و دوره تخم بندی آن تقریباً همه ساله است. قوه نامیه تخم ها ضعیف بوده ولی دوام حیاتی آن ها بین ۴–۱ سال است. از آنجایی که تقریباً تخم ها فاقد قوه نامیه هستند این مسئله باید در میزان تخم مصرفی در واحد سطح در هنگام کاشت مورد توجه قرار گیرد. میوه ها را از قسمت خارجی تاج جمع آوری می کنند. بهتر است که میوه ها را پس از چیدن برای حدود ۲ ماه در محیطی با دمای معتدل نگهداری کرد.
سابقاً، گونهٔ سرو زربین ( C. sempervirens ) را گاه به دو جوره تقسیم می کردند:
ولی دومی، امروزه تنها به عنوان یک رقم ( Cultivar ) کشاورزی و بدون اهمیت گیاه شناختی شناخته و تمیز داده می شود.
«اعظم وحیدی» که در زمینه این درخت تحقیقات فراوان انجام داده است می گوید: چوب سرو زربین، صمغی و معطر، مقاوم به رطوبت زیاد و رنگ آن سفید شکری مایل به قهوه ای است و دوام آن در برابر پوسیدگی، حمله حشرات و قارچ ها زیاد است، از این رو کار کردن با چوبش آسان است. دانشنامه گلستان در این زمینه می نویسد کیفیت بالای چوب این درخت باعث شده است. تا به عنوان بادشکن و پوشش حفاظتی در اطراف کشت زارها از آن استفاده شود. در قدیم چوب زربین برای تهیه ابزارهای موسیقی بخصوص چنگ مورد استفاده قرار می گرفت. به علت دوام و استقامت، چوب زربین در کارهای هنری و نیز به علت خاصیت دفع حشرات، در ساخت قفسه بندی کمد به کار می رود.
... [مشاهده متن کامل]
زربین درختی است کندرشد، سوزنی برگ، همیشه سبز، به ارتفاع ۳۰–۲۰ متر، مخروطی شکل، دارای گل های مخروطی لیمویی رنگ که در اواسط بهار شکفته می شوند. زربین از قسمت های برگ، جوانه، گل آذین، پوست و میوه که از فندق درشت تر است، تشکیل شده است. پوست شاخه های جوان این درخت، سبز تیره تا روشن و در یک ساله ها قهوه ای روشن تا قرمز است، اما در چند ساله ها به رنگ قهوه ای تیره، صاف یا پولکدار است. همچنین پوست تنه درخت الیاف دار و شیارهای آن به صورت شبکه ای درهم رفته، چروکیده و عمیق است. «سرو زربین» درخاک عمیق گلدانی ( باغچه ای ) – آهکی و در آب و هوای معتدل مدیترانه ای رشد می کند. نیاز آبی کم تا متوسط دارد یعنی مقاوم به خشکی است. این درختان نسبت به هرس و قطع شاخه های جوان وانتهایی حساسند. کوتاه سخن، زربین درختی بردبار، کم نیاز، کاملاً روشنایی پسند و آهک دوست است.
تکثیر زربین با تخم، در اسفند ماه یا قلمه در خاک شنی، در شهریور ماه و در گلخانه صورت می گیرد. سرو زربین در سن ۱۰سالگی شروع به تولید مخروط و تخم می کند و دوره تخم بندی آن تقریباً همه ساله است. قوه نامیه تخم ها ضعیف بوده ولی دوام حیاتی آن ها بین ۴–۱ سال است. از آنجایی که تقریباً تخم ها فاقد قوه نامیه هستند این مسئله باید در میزان تخم مصرفی در واحد سطح در هنگام کاشت مورد توجه قرار گیرد. میوه ها را از قسمت خارجی تاج جمع آوری می کنند. بهتر است که میوه ها را پس از چیدن برای حدود ۲ ماه در محیطی با دمای معتدل نگهداری کرد.
سابقاً، گونهٔ سرو زربین ( C. sempervirens ) را گاه به دو جوره تقسیم می کردند:
ولی دومی، امروزه تنها به عنوان یک رقم ( Cultivar ) کشاورزی و بدون اهمیت گیاه شناختی شناخته و تمیز داده می شود.
«اعظم وحیدی» که در زمینه این درخت تحقیقات فراوان انجام داده است می گوید: چوب سرو زربین، صمغی و معطر، مقاوم به رطوبت زیاد و رنگ آن سفید شکری مایل به قهوه ای است و دوام آن در برابر پوسیدگی، حمله حشرات و قارچ ها زیاد است، از این رو کار کردن با چوبش آسان است. دانشنامه گلستان در این زمینه می نویسد کیفیت بالای چوب این درخت باعث شده است. تا به عنوان بادشکن و پوشش حفاظتی در اطراف کشت زارها از آن استفاده شود. در قدیم چوب زربین برای تهیه ابزارهای موسیقی بخصوص چنگ مورد استفاده قرار می گرفت. به علت دوام و استقامت، چوب زربین در کارهای هنری و نیز به علت خاصیت دفع حشرات، در ساخت قفسه بندی کمد به کار می رود.
نقش رجب در استان پارس را به نقش کیانی تغییر اسم بدهید
سلامت عقل
آب روان