زخمان. [ زَ ] ( اِخ ) ( ضبط ناصواب ) نام موضعی است. عمر این نام را بازاء ضبط کرده و این مصراع را بگواه آورده : نعم الفتی غادرتم بزخمان ، صواب رخمان باراء مهمله است. وآنرا در اینجا از آن رو آوردیم که ترک آن حمل بر غفلت نشود. ( از معجم البلدان ). رجوع به «رخمان » شود.
