زخم کشیدن

لغت نامه دهخدا

زخم کشیدن. [ زَ ک َ / ک ِدَ ] ( مص مرکب ) خسته و مجروح گشتن. ( آنندراج ). زخم پذیرفتن. خود را در معرض زخم قرار دادن :
کسی که زخم زد او هم ز زخم خود بشکست
کسی که زخم کشید او بجان درست بماند.
میرخسرو ( از آنندراج ).
نهد بر دمش چون کس انگشت خود
کشد زخم چون غنچه در مشت خود.
ملاطغرا ( در تعریف ذوالفقار، از آنندراج ).
رجوع به زخم کش شود.

فرهنگ فارسی

خسته و مجروح گشتن

پیشنهاد کاربران

بپرس