زخلوط. [ زُ ] ( ع ص ) مرد ناکس و فرومایه. لغتی است در زحلوط با حاء مهمله و شاید لغت اخیر صواب باشد. ( منتهی الارب ) ( از محیطالمحیط ) ( از متن اللغة ). مرد ناکس و فرومایه. ( ناظم الاطباء ). این لغت را ابن عباد با خاء معجمه ضبط کرده است. ( از ترجمه قاموس ).
