زخاک. [ زَ ] ( ص ) در لغت زند و پازند بمعنی ابر بارنده بود. زراتشت بهرام گفته : ز ایران برون رفت زردشت پاک همی رفت گریان ، چو ابر زخاک.( انجمن آرای ناصری ) ( آنندراج ).
