زحیف
لغت نامه دهخدا
زحیف. [ زُ ح َ ] ( اِخ ) چاهی است. ( منتهی الارب ) ( ترجمه قاموس ). آبیست واقع در بین ضریه و باختر. و آن را بئر زحیف گویند. راجز گوید :
نحن صبحنا قبل من یصبح
یوم زحیف والاعادی جنح
کتائباً فیها جنودتلمح.
اصمعی گوید، زحیف آبی است . ( از معجم البلدان ).
زحیف. [ زُ ح َ ] ( اِخ ) کوهیست. ( منتهی الارب ) ( ترجمه قاموس ). اصمعی گوید، زحیف کوهیست. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید