زحیر داشتن. [ زَ ت َ ] ( مص مرکب ) غصه داشتن. ناراحتی داشتن. سزاوار کیفر بودن. ( کاری ) دارای تبعات و عواقب وخیم بودن : چون صورت حال بشنید، معلوم کرد که آن زشت ، چندان تبعت و زحیر ندارد و آن جنایت اثم کبیر نه. ( مقامات حمیدی ).
