زحلوکه

لغت نامه دهخدا

( زحلوکة ) زحلوکة. [ زُ ک َ ] ( ع اِ ) جای لغزیدن کودکان از بالا به نشیب. بفارسی رمزک است و آن بازی باشد مر کودکان را. ج ، زحالیک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). جای لغزیدن کودکان از بالا به نشیب و بفارسی رمژک گویند. ج ، زحالیک. ( ناظم الاطباء ). نشانهای لغزیدن کودکانست از بلندی به پستی. ( ترجمه قاموس ). لغزیدنگاه. مزله. مرادف زحلوقه. زحالیف ، زحالیق و زحالیک به یک معنی است. ( از لسان العرب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس