زجنه

لغت نامه دهخدا

( زجنة ) زجنة. [ زَ / زُ ن َ ] ( ع اِ ) سخن نرم و خفی و در نفی استعمال کنندآنرا، گویند: «ماسمعت له زجنة»؛ یعنی نشنیدم سخن و کلمه ای از او. ( از منتهی الارب ). سخن آهسته و خفی و نرم. و بیشتر در نفی استعمال کنند. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کلمه ، لغتی است در زجم. ( از متن اللغة ). کلمه. ما سمعت له زجنه ؛ یعنی نشنیدم از او کلمه و سخنی. ( از ترجمه قاموس ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس