زجاجین

لغت نامه دهخدا

زجاجین. [ زَج ْ جا ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ زجاج در حالت نصب یا جر. شیشه گران. بلورسازان : هذا بذاته ینسبک... او فی اتون الزجاجین. ( الجماهر ص 225 ). رجوع به زجاج و زجاجون شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس