زجاجلی

لغت نامه دهخدا

زجاجلی. [ زَ ج ِ لی ی ] ( اِخ ) عبداﷲبن عبدالرحمان بن عبداﷲ، مکنی به ابوبکر، از محله زجاجله قرطبه ، وزیر الحکم المستنصر. مردی اهل فضل و ادب ، حکیم و نکوکار و از عباد بود و مردم همگی در ستایش او همسخن بودند. وی در 375 هَ. ق. درگذشت و در مقبره معروف به زجاجله دفن شد. ( از معجم البلدان ). رجوع به زجاجله شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس