زجاج معدنی. [ زَ / زِ / زُ ج ِ م َ دِ / دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی آبگینه است که در معدن از جیوه بوجود می آید یا خود گوگردی است که بنقره تبدیل میگردد اما هنوز این تحول کاملاً در آن صورت نگرفته باشد، در این صورت اگر تیره رنگ شد، گوگرد و اگر شفاف و صاف باشد بلور است. بهترین نوع زجاج معدنی آن است که سنگین و شفاف تر باشد و اشعه را بیشتر منعکس کند. این نوع بیشتر در جزیره بندقیه و بعد از آن در حلب بدست می آید. ( از تذکره ضریر انطاکی ج 1 ص 180 ). در تحفه آمده : زجاج معدنی سفید و الوان مختلفه اند، ارسطو بلور را از جنس معدنی دانسته و آینه سنگ از جنس معدنی و غیر بلور است. مؤلف مخزن الادویه آرد: زجاج معدنی سفید و صاف و شفاف است بخلاف مصنوع آن و معدن آن اکثر جاها است. آنچه در نیریز از توابع شیراز و غیر آن است سنگیست تیره رنگ. ( از مخزن الادویه ). رجوع به الجماهر ص 185 و زجاج و زجاج مصنوع و زجاجة شود.
