زبیبیه
لغت نامه دهخدا
زبیبیة. [ زَبی بی ی َ ] ( اِخ ) محله ای است به بغداد، از آن محله است ابوبکر زبیبی. ( منتهی الارب ). محله ای است به بغداد. ( شرح قاموس ) ( از تاج العروس ) ( ناظم الاطباء ). محله ای است در بغداد که آنرا تل الزبیبیة خوانند. ( ازمعجم البلدان ). رجوع به زبیبی ( ... عبداﷲبن ابی طالب ) شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید