زبونی طمع

[ویکی فقه] تمایل شدید نفس از روی آزمندی را طمع گویند.حضرت علی (علیه السلام ) در خطبه ها و نامه ها به مضرات طمع اشاره فرموده اند.
"طمع" در لغت تمایل نفس به چیزی از روی آرزوی شدید و آزمندی است.
زبونی در طمع
فی وصف عیسی (علیه السّلام): و لم تکن له زوجة تفتنه، و لا ولد یحزنه، و لا مال یلفته و لا طمع یذله؛ در توصیف عیسی (علیه السّلام) می فرماید: برای او همسری نبود که وسیله تشویش خاطر او شود و فرزندی نبود که اندوهگینش سازد و مالی نبود که او را به خود مشغول بدارد، طمعی در چیزی نداشت که او را پست و خوار گرداند.»
← مطیعان فرمان الهی
۱. ↑ المفردات فی غریب القرآن، ماده طمع، ص۳۰۷.
...