زبوبر. [ زَ ب َ ب َ ] ( ع اِ ) اخذه بزبوبره ؛ گرفت او را همه. ( تاج العروس ). گویند: اخذ بزبوبره هرگاه چیزی باقی نگذارد ( یعنی همه را بگیرد ) و شاید زبوبر محرف از زنوبر باشد. ( متن اللغة ).
