زبل الزرازیر. [ زِ لُزْ زَ ] ( ع اِ مرکب ) بهترین آن بود که از زرزوری گیرند که برنج خورده بود، قوبا و بهق و کلف را سود دهد. ( اختیارات بدیعی ). رجوع به قانون ابن سینا شود.
