زبل البرذون

لغت نامه دهخدا

زبل البرذون. [ زِ لُل ْ ب ِ ذَ ] ( ع اِ مرکب ) سرگین استر. روث البرذون چون دود کنند در زیر زن ، بچه مرده بیندازد و مشیمه بیرون آرد. ( اختیارات بدیعی ذیل روث البرذون ).

فرهنگ فارسی

سرگین استر

پیشنهاد کاربران

بپرس