زِبْرینه ( نام علمی: Galium odoratum ) نام یک گونه گیاهی از سرده شیرپنیر متعلق به خانواده روناسیان است. مروارید عطری نام دیگر زبرینه است. زبرینه گونه ای واشی ( فاقد اندام چوبی ) ، همیشه سبز و چندساله و بومی اروپا و مناطق مدیترانه ای است که گل های کوچک و سفید مثل مروارید آن عطر دلپذیری از خود پراکنده می سازند.
... [مشاهده متن کامل]
ارتفاع گل مروارید عطری ۳۰ سانتیمتر و گستردگی آن ۴۵ سانتیمتر است و شکل رشدی آن توده ای و حصیری که غالباً به صورت تخت بر روی زمین می خوابد یا توسط سایر گیاهان قیم، حمایت می گردد. کاربرد آن در پوشش عرصه های سایه دار است. برگ ساده، سرنیزه ای، بدون کرک، به رنگ سبز روشن ( در پاییز ممکن است به رنگ سبز تیره در آید ) ، به طول ۵ - ۲ سانتیمتر، و در یک حلقه ۹ - ۶ تایی به وجود می آید. برگساره دارای بافت نرم و متراکم است. گل ها کوچک با قطر ۷ - ۴ میلی متر، معطر به رنگ سفید و دارای چهار گلبرگ هستند که از پایه به هم متصل اند. فصل گلدهی بهار است. میوه به قطر ۴ - ۲ میلیمتر است.
گسترش زبرینه از طریق ریشه های خزنده گیاه است. با تقسیم گیاه و جداسازی ساقه های ریشه دار، گیاه را می توان تکثیر کرد.
گیاه معطر است ( ماده مؤثر کومارین ) . رایحه آن در زمان پژمردگی بیشتر شده و تا خشک شدن برگساره ادامه می یابد. این گیاه به صورت تجاری برای تولید عطر مورد استفاده قرار می گیرد. خواص درمانی آن عبارت است از آرام بخش، مدر، معرق، قابض، ضدعفونی کننده مجاری ادراری و در استعمال خارجی التیام دهنده زخم. مهمترین مواد مؤثره دارویی زبرینه عبارتند از کومارین، اسیدهای روبیا، سیتریک و مالیک و مقداری اسید تانیک، آسپرولوزید و یک ماده تلخ.
از زبرینه در پزشکی سنتی بدین روش استفاده می شود: دم کرده ۳۰ تا ۵۰ در هزار؛ این گیاه به عنوان مدر، معرق، آرام کننده، رفع دردهای عصبی، محلل و قابض و به صورت ضماد جهت رفع التهاب و ورم اندام بدن و التیام زخم ها. مقدار و دستور مصرف: مقدار ۴ ـ ۳ گرم روزی سه بار به صورت دم کرده.
با زبرینه سسی نیز تهیه شده و در تهیه برخی غذاها استفاده می شود.
... [مشاهده متن کامل]
ارتفاع گل مروارید عطری ۳۰ سانتیمتر و گستردگی آن ۴۵ سانتیمتر است و شکل رشدی آن توده ای و حصیری که غالباً به صورت تخت بر روی زمین می خوابد یا توسط سایر گیاهان قیم، حمایت می گردد. کاربرد آن در پوشش عرصه های سایه دار است. برگ ساده، سرنیزه ای، بدون کرک، به رنگ سبز روشن ( در پاییز ممکن است به رنگ سبز تیره در آید ) ، به طول ۵ - ۲ سانتیمتر، و در یک حلقه ۹ - ۶ تایی به وجود می آید. برگساره دارای بافت نرم و متراکم است. گل ها کوچک با قطر ۷ - ۴ میلی متر، معطر به رنگ سفید و دارای چهار گلبرگ هستند که از پایه به هم متصل اند. فصل گلدهی بهار است. میوه به قطر ۴ - ۲ میلیمتر است.
گسترش زبرینه از طریق ریشه های خزنده گیاه است. با تقسیم گیاه و جداسازی ساقه های ریشه دار، گیاه را می توان تکثیر کرد.
گیاه معطر است ( ماده مؤثر کومارین ) . رایحه آن در زمان پژمردگی بیشتر شده و تا خشک شدن برگساره ادامه می یابد. این گیاه به صورت تجاری برای تولید عطر مورد استفاده قرار می گیرد. خواص درمانی آن عبارت است از آرام بخش، مدر، معرق، قابض، ضدعفونی کننده مجاری ادراری و در استعمال خارجی التیام دهنده زخم. مهمترین مواد مؤثره دارویی زبرینه عبارتند از کومارین، اسیدهای روبیا، سیتریک و مالیک و مقداری اسید تانیک، آسپرولوزید و یک ماده تلخ.
از زبرینه در پزشکی سنتی بدین روش استفاده می شود: دم کرده ۳۰ تا ۵۰ در هزار؛ این گیاه به عنوان مدر، معرق، آرام کننده، رفع دردهای عصبی، محلل و قابض و به صورت ضماد جهت رفع التهاب و ورم اندام بدن و التیام زخم ها. مقدار و دستور مصرف: مقدار ۴ ـ ۳ گرم روزی سه بار به صورت دم کرده.
با زبرینه سسی نیز تهیه شده و در تهیه برخی غذاها استفاده می شود.
