زبردست کسی دکان گرفتن. [ زَ ب َ دَ ت ِ ک َ دُک ْ کا گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) کنایت است از بر آن کس برتری جستن. در مقابل او دکان دعوی آراستن. در حوزه حق او وارد شدن. نظیر: رودست کسی زدن. روی دست دیگری رفتن. بالا دست کسی زدن : جواب داد که هان ای سخن فروش مگیر بپای حیله زبردست اوستاد دکان.
