زببه

لغت نامه دهخدا

( زببة ) زببة. [ زَ ب َ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ زُب . ( منتهی الارب ) ( قاموس ) ( ناظم الاطباء ). ازب و ازباب و زببه ج ِ زب است و اخیر از نوادر است. ( تاج العروس ). زببه محرکه ج ِ زب بالضم ، نره مرد یا عام است. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس