زبانیا

لغت نامه دهخدا

زبانیا. [ زُ ن َ ] ( ع اِ ) ( ...العقرب ) تثنیه زبانی در حال رفع و اضافه. رجوع به زبانی و زبانیان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس