زبانه کش

لغت نامه دهخدا

زبانه کش. [ زَ ن َ / ن ِ ک َ ] ( نف مرکب ) زبانه کشنده. شعله کش. ملتهب. مشتعل. زبانه زن. رجوع به زبانه زن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس