برجستگی خورشیدی یک ویژگی بزرگ، روشن و گازی است که از سطح خورشید بیرون می آید، غالباً به شکل حلقه ای است. برجستگی ها به سطح خورشید در عکس های فضا متصل شده و به بیرون تاج خورشیدی گسترش می یابد. در حالی که تاج از گازهای یونیزه شده بسیار داغ تشکیل شده است، به عنوان پلاسما نیز شناخته می شوند، که نور مرئی زیادی منتشر نمی کنند، برجستگی ها حاوی پلاسمای بسیار خنک تری هستند، که از نظر ترکیب با فام سپهر مشابه است. پلاسما برجستگی خورشیدی به طور معمول صد برابر درخشان تر و متراکم تر از پلاسمای کورون است.
برجستگی در مقاطع زمانی تقریباً یک روز شکل می گیرد و ممکن است چندین هفته یا ماه در تاج باقی بماند و صدها هزار مایل را در فضا حلقه کند. برخی برجستگی ها از هم می شکنند و ممکن است منجر به بیرون زدگی جرم تاجی شوند. دانشمندان در حال حاضر در حال تحقیق در مورد چگونگی و چرایی برجستگی ها هستند.
ماده حلقه دار درخشان پلاسما، گازی گرم است که از هیدروژن و هلیوم با بار الکتریکی تشکیل شده است. پلاسما برجستگی در امتداد یک ساختار پیچیده و پیچ خورده از میدان های مغناطیسی ایجاد شده توسط دینام داخلی خورشید جریان می یابد. برجستگی فوران هنگامی رخ می دهد که چنین ساختاری ناپایدار می شود و به بیرون می ریزد و پلاسما را آزاد می کند.
یک برجستگی شعاع خورشیدی معمولی در هزاران کیلومتر گسترده است. طولانی ترین رکورد بیش از ۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر ( ۵۰۰٬۰۰۰ مایل ) تخمین زده شده است. [ ۱]
اولین توصیف دقیق از برجستگی خورشیدی در لورنس کدکس در قرن چهاردهم بود، و توصیف گرفتگی خورشیدی از ۱ مه ۱۱۸۵ است. آن ها به عنوان «زبانه های آتش مانند آتش زنده» توصیف شدند. [ ۲] [ ۳]
وقتی برجستگی خورشیدی از دیدگاه دیگری مشاهده می شود به طوری که به جای فضای مقابل، در برابر دیسک خورشید قرار دارد، تاریک تر از پس زمینه است. در عوض این سازه، یک رشته خورشیدی نامیده می شود. [ ۱] این امکان وجود دارد که یک پیش نمایش هم یک رشته باشد و هم برجسته. برخی برجستگی ها به قدری قدرتمند هستند که ماده آنها را از خورشید به فضا پرتاب می کنند و سرعتی از ۶۰۰ کیلومتر در ثانیه تا بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر در ثانیه دارند، سایر برجستگی ها حلقه های عظیمی یا ستون های قوسی از گازهای درخشان را بر روی لکه های آفتاب تشکیل می دهند که می توانند به ارتفاعات صدها هزار کیلومتر برسند. برجستگی ممکن است برای چند روز یا حتی برای چند ماه ادامه یابد. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرجستگی در مقاطع زمانی تقریباً یک روز شکل می گیرد و ممکن است چندین هفته یا ماه در تاج باقی بماند و صدها هزار مایل را در فضا حلقه کند. برخی برجستگی ها از هم می شکنند و ممکن است منجر به بیرون زدگی جرم تاجی شوند. دانشمندان در حال حاضر در حال تحقیق در مورد چگونگی و چرایی برجستگی ها هستند.
ماده حلقه دار درخشان پلاسما، گازی گرم است که از هیدروژن و هلیوم با بار الکتریکی تشکیل شده است. پلاسما برجستگی در امتداد یک ساختار پیچیده و پیچ خورده از میدان های مغناطیسی ایجاد شده توسط دینام داخلی خورشید جریان می یابد. برجستگی فوران هنگامی رخ می دهد که چنین ساختاری ناپایدار می شود و به بیرون می ریزد و پلاسما را آزاد می کند.
یک برجستگی شعاع خورشیدی معمولی در هزاران کیلومتر گسترده است. طولانی ترین رکورد بیش از ۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر ( ۵۰۰٬۰۰۰ مایل ) تخمین زده شده است. [ ۱]
اولین توصیف دقیق از برجستگی خورشیدی در لورنس کدکس در قرن چهاردهم بود، و توصیف گرفتگی خورشیدی از ۱ مه ۱۱۸۵ است. آن ها به عنوان «زبانه های آتش مانند آتش زنده» توصیف شدند. [ ۲] [ ۳]
وقتی برجستگی خورشیدی از دیدگاه دیگری مشاهده می شود به طوری که به جای فضای مقابل، در برابر دیسک خورشید قرار دارد، تاریک تر از پس زمینه است. در عوض این سازه، یک رشته خورشیدی نامیده می شود. [ ۱] این امکان وجود دارد که یک پیش نمایش هم یک رشته باشد و هم برجسته. برخی برجستگی ها به قدری قدرتمند هستند که ماده آنها را از خورشید به فضا پرتاب می کنند و سرعتی از ۶۰۰ کیلومتر در ثانیه تا بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر در ثانیه دارند، سایر برجستگی ها حلقه های عظیمی یا ستون های قوسی از گازهای درخشان را بر روی لکه های آفتاب تشکیل می دهند که می توانند به ارتفاعات صدها هزار کیلومتر برسند. برجستگی ممکن است برای چند روز یا حتی برای چند ماه ادامه یابد. [ ۴]
wiki: زبانه خورشیدی