زبانان

لغت نامه دهخدا

زبانان. [ زُ ] ( اِخ ) قلقشندی آرد: زبانان دو ستاره روشن اند که عرب آنرا دست عقرب میداند که بوسیله آن از خویش دفاع میکند و اصحاب صور آن دو را دو کفه میزان قرار میدهند... ( از صبح الاعشی ج 2 ص 160 ). کازمیرسکی گوید: زبانا تثنیه زبان است. رجوع به زبانی و زبانیان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس