یونانی نوین ( به یونانی Νέα Ελληνικά یا Νεοελληνική Γλώσσα ) یا به سادگی یونانی ( Ελληνικά ) شامل مجموعه ای از گویش های زبان یونانی است که در دوره معاصر سخن گفته می شوند. از جمله یونانی معیار، زبان رسمی یونان، که گاه به آن یونانی نوین معیار گفته می شود.
دوره یونانی نوین با پایان دوره یونانی میانه همزمان با سقوط امپراتوری بیزانس در سال ۱۴۵۳ آغاز می شود. با این وجود بین یونانی نوین و یونانی میانه مرز مشخصی وجود ندارد و بسیاری از ویژگی های بارز زبان نوین قرن ها قبل از آن تاریخ و از قرن چهارم میلادی شروع به شکل گیری کرده اند و می توان گفت در بیشتر دوران یونانی نوین، حالت دوزبان گونگی در یونان حاکم بوده است.
گویش های یونانی نوین شامل دموتیکی، کاتارووسا، پونتی، کاپادوکیایی، ماریپولیتیایی، ایتالیایی جنوبی، یوانیک و تساکونیایی است.
الفبای یونانی ۲۴حرف دارد که در زیر از راست به چپ مرتب گردیده اند:
تلفظ حروف به شکل زیر است:
مجموعه ای از تغییرات صوتی شدید که از دوره یونانی کوینه آغاز گردید، منجر به تغییرات زیادی در واج شناسی یونانی نوین شد به طوری که این زبان از نظر واج شناسی نسبت به یونانی باستان به طور قابل ملاحظه ای متفاوت است. یونان نوین به جای سیستم واکه پیچیده یونانی باستان، با چهار سطح صدا - ارتفاع، تمایز طول و چندین ضرب، دارای یک سیستم ساده متشکل از پنج واکه است. این امر از طریق مجموعه ای از ادغام ها به ویژه ادغام به سمت /ی/ به وجود آمده است. هم خوان های یونانی نوین انسدادی، واکی یا سایشی هستند و یونان نوین کشش در واکه ها یا هم خوان ها را حفظ نکرده است.
الفبای یونانی دارای ۲۴ حرف است که هر کدام یک شکل بزرگ و یک شکل کوچک دارند به علاوه حرف سیگما که علاوه بر دو حالت یاد شده، دارای حالت پایانی نیز هست. یونانی دارای یک دستور خط ترکیبی تاریخی و واجی است و املای تاریخی هنگامی کاربرد دارد که تلفظ واژه، با تلفظ نوین آن یکسان باشد. تا سال ۱۹۸۲ تعدادی نشانهٔ حرکتی نیز مورد استفاده قرار می گرفت و در آن سال آن ها به طور رسمی از الفبای یونانی حذف شدند، زیرا دیگر مطابق با تلفظ نوین زبان نبودند. دستور خط یکنواخت یونانی امروزه در منابع رسمی، مدارس و برای بیشتر موارد روزمره در یونان مورد استفاده قرار می گیرد.
یونانی نوین در صرف و نحو با یونانی باستان تفاوت هایی دارد؛ بدین صورت که تعدادی ویژگی را از دست داده و تعدادی ویژگی را به دست آورده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوره یونانی نوین با پایان دوره یونانی میانه همزمان با سقوط امپراتوری بیزانس در سال ۱۴۵۳ آغاز می شود. با این وجود بین یونانی نوین و یونانی میانه مرز مشخصی وجود ندارد و بسیاری از ویژگی های بارز زبان نوین قرن ها قبل از آن تاریخ و از قرن چهارم میلادی شروع به شکل گیری کرده اند و می توان گفت در بیشتر دوران یونانی نوین، حالت دوزبان گونگی در یونان حاکم بوده است.
گویش های یونانی نوین شامل دموتیکی، کاتارووسا، پونتی، کاپادوکیایی، ماریپولیتیایی، ایتالیایی جنوبی، یوانیک و تساکونیایی است.
الفبای یونانی ۲۴حرف دارد که در زیر از راست به چپ مرتب گردیده اند:
تلفظ حروف به شکل زیر است:
مجموعه ای از تغییرات صوتی شدید که از دوره یونانی کوینه آغاز گردید، منجر به تغییرات زیادی در واج شناسی یونانی نوین شد به طوری که این زبان از نظر واج شناسی نسبت به یونانی باستان به طور قابل ملاحظه ای متفاوت است. یونان نوین به جای سیستم واکه پیچیده یونانی باستان، با چهار سطح صدا - ارتفاع، تمایز طول و چندین ضرب، دارای یک سیستم ساده متشکل از پنج واکه است. این امر از طریق مجموعه ای از ادغام ها به ویژه ادغام به سمت /ی/ به وجود آمده است. هم خوان های یونانی نوین انسدادی، واکی یا سایشی هستند و یونان نوین کشش در واکه ها یا هم خوان ها را حفظ نکرده است.
الفبای یونانی دارای ۲۴ حرف است که هر کدام یک شکل بزرگ و یک شکل کوچک دارند به علاوه حرف سیگما که علاوه بر دو حالت یاد شده، دارای حالت پایانی نیز هست. یونانی دارای یک دستور خط ترکیبی تاریخی و واجی است و املای تاریخی هنگامی کاربرد دارد که تلفظ واژه، با تلفظ نوین آن یکسان باشد. تا سال ۱۹۸۲ تعدادی نشانهٔ حرکتی نیز مورد استفاده قرار می گرفت و در آن سال آن ها به طور رسمی از الفبای یونانی حذف شدند، زیرا دیگر مطابق با تلفظ نوین زبان نبودند. دستور خط یکنواخت یونانی امروزه در منابع رسمی، مدارس و برای بیشتر موارد روزمره در یونان مورد استفاده قرار می گیرد.
یونانی نوین در صرف و نحو با یونانی باستان تفاوت هایی دارد؛ بدین صورت که تعدادی ویژگی را از دست داده و تعدادی ویژگی را به دست آورده است.
wiki: زبان یونانی نوین